Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

Η ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΑΓΩΝΙΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΕΝΑΡΙΟΥ, ΦΑΣΗ Γ΄ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

ΟΜΑΔΑ Ε΄ ΜΟΝΟΣ Μόνος περπατώ μέσα στη νύχτα Μόνος κάτω από την βροχή Μόνος χωρίς μία καληνύχτα Περιμένω να έρθει πάλι η αυγή Δίχως μια αγκαλιά Δίχως μια γλυκιά κουβέντα Κάπως έτσι περνάει η ζωή ΟΜΑΔΑ Δ: Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ Το σκοτάδι είναι παντού και η οργή μου μεγαλώνει Σκοτάδι παντού στο μυαλό και στη ψυχή παντού σιγή δίχως μια ελπίδα διαφυγής από το άδικο της ζωής με καμιά σκέψη κανένα όνειρο για το παρόν ούτε για το μέλλον εξακολουθώντας να βρίσκω δικαιολογία για να ζω μόνος σε αυτό τον κόσμο περπατώ δίχως συνοδυπόρο μόνος ζω.. με μέλλον αβέβαιο, θολό αναζητώντας σκέψεις ελπιδοφόρες από το σκοτεινό παρελθόν που σπηλώνει το μυαλό αναρωτιέμαι για τη συνέχεια του έργου που ζω ζητάω απελπισμένα ελπίδα διαφυγής βοήθεια ζητάω για να εκπληρώσω ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή ο μόνος λυτρωμός μου η δεύτερη ζωή που θα ΄θελα να ζήσω εάν ξεφύγω από αυτήν ένα δρόμο ακολουθώ, το θάνατο να βρώ. ΟΜΑΔΑ Γ' Κι αν είσαι μόνος ...; Κι αν είσαι μόνος στα σκοτάδια της ψυχής σου, Κάνε ένα βήμα και δώσε νόημα στη ζωή σου. Πέταξε τη στενοχώρια και τη θλίψη, Σαν τίποτα να μην σου έχει λείψει. Κι αν είσαι μόνος στην απέραντη άβυσσο της καρδιάς σου, Και δεν μπορείς να βρεις διέξοδο στην αβάσταχτη λησμονιά σου, Θυμήσου, πως η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή, Θέλεις μόνο μια στιγμή για να γίνει η ανατροπή. Μην είσαι μόνος, Απαλαίνει ο πόνος Όταν τελειώσει ο δρόμος Θα έχεις φτάσει στην αγάπη. ΟΜΑΔΑ Α΄ Έρεβος Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι ο φόβος εκλύεται, Κυριαρχεί στις ψυχές μας σαν την προσμονή του θανάτου, Ο χρόνος σταματά Η κλεψύδρα της ζωής αρχίζει να μετρά αντίστροφα Το βλέμμα αποχαυνώνεται απέναντι στο φόβο Χάνεται στο κενό και οι σκέψεις παγώνουν Πλέον ο ήχος της σιωπής είναι το μόνο άκουσμα που αντηχεί στα αυτιά μου Η αγκαλιά της θηλιάς φαίνεται να είναι Ο μόνος δρόμος προς την λύτρωση μου.