ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

ΟΜΑΔΑ Ε΄ ΜΙΚΡΟΣ ΘΡΗΝΟΣ Το συγκεκριμένο ποίημα χαρακτηρίζεται από τον υπερρεαλισμό, αφού και ο Βλαωρίτης υπήρξε υπερρεαλιστής ποιητής. Το στοιχείο το ονειρικό και υπερβατικό διαφαίνεται ήδη από τους πρώτους στίχους, όπου έχουμε εικόνες και μεταφορές που αντιβαίνουν στην πραγματικότητα και μπορούν να χαρακτηριστούν τολμηρές. «Γράμματα που έγραψε στο βλέμμα τους η αγάπη Όνειρα που κέντησαν στον ύπνο τους οι αράχνες». Στη συνέχεια υπάρχει μία τολμηρή παρομοίωση στον στίχο 3 και 4, ενώ και στους επόμενους στίχους υπάρχουν εκφραστικά σχήματα που υποδηλώνουν την κυριαρχία της φαντασίας. Ταυτόχρονα, παρατηρούμε πως δεν υπάρχουν πολλά σημεία στίξης, παρά μόνο μία τελεία στο τέλος του ποιήματος. Αυτή η απουσία σημείων στίξης σίγουρα δείχνει με τη σειρά της την επιθυμία του ποιητή για απελευθέρωση από τη λογική. Πηγή φωτογραφίας: http://pteroen.wordpress.com/

 

ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

ΟΜΑΔΑ ΣΤ΄ ΟΜΑΔΑ ΣΤ’ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ Ένα ποίημα του Δ. Π. Παπαδίτσα. Το κείμενο αναφέρεται στον Βλαδίμηρο, αδελφό του ποιητή που τον έπιασαν οι Γερμανοί και τον έστειλαν ως όμηρο στην Γερμανία. Κάποιοι από τους εκφραστικούς τρόπους του ποιήματος είναι: Στίχος 1: Ξημερώνει από όλες τις μεριές (Αποτελεί υπερβολή) • Στίχος 5 και 6: Ή ένα εκατομμύριο άστρα που τα ψάχνουν άπιστα δάχτυλα. Ή μια χρρυσοκίτρινη κοίτη που τελειώνει μέσα μου (Προσωποποίηση) • Στίχος 8: Προσωποποιεί τα χτυποκάρδια που δεν έγιναν έφηβοι. (Προσωποποίηση) • Στίχος 9: Το καλοκαίρι ζητιανεύει. (Προσωποποίηση) • Στίχος 19: Στα δόντια της απουσίας. (Προσωποποίηση) • Στιίχος 12: Φαντάσου την ψυχή μου σαν δωμάτιο εξοχικού σπιτιού. (Μεταφορά και προσωποποίηση) Στο ποίημα υπάρχουν οπτικοακουστικές εικόνες. • Στίχος 4: Ένα εκατομμύριο γυναικόπαιδα να φωνάζουν • Στίχος 13: Θα άκουγες τα κοκκόρια και τους γαλατάδες • Στίχος 16 εως 19: Είχαμε στο τραπέζι ένα φλιτζάνι τσάι παραπανίσιο. Τότε βούτηξα το ψωμί μου στην απέραντη πίκρα του Κι έτρωγα χωρίς να μπορώ να χορτάσω. Σκέψου τη ζωή μου Αυτό το βερίκοκο στα δόντια της απουσίας. Κάποιες από τις εικόνες που είδαμε υπερβαίνουν την πραγματικότητα όπως είναι: Στίχος 4, 13, 16 εως 19. Η απουσία σημείων στίξης δηλώνει τον υπερρεαλισμό του ποιήματος. Επίσης, δηλώνει την θέληση του ποιητή να ξεφύγει από την λογική και την πραγματικότητα. Άρα, αυτή η ελευθερία που νιώθει ο υπερρεαλιστής ποιητής διαφαίνεται όχι μόνο στο περιεχόμενο, αλλά και στη μορφή με τα ελάχιστα σημεία στίξης που υπάρχουν. Παρατηρούμε δηλαδή πως πράγματι υπάρχουν τολμηρές μεταφορές και εικόνες που κάνουν το ποίημα πιο δύσκολο στην κατανόησή του, αλλά, ταυτόχρονα, και τόσο ωραίο και ενδιαφέρον, αφού ο αναγνώστης παρασύρεται να αφήσει κι αυτός ελεύθερη τη φαντασία του για να ερμηνεύσει το ποίημα. Αυτή η προσπάθεια να κυριαρχήσει η φαντασία και το όνειρο φαίνεται και στην παρακάτω φωτογραφία Πηγή φωτογραφίας: http://www.artvalue.com/auctionresult--l-pertz-markus-1941-germany-der-dandy-2507651.htm

ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

ΟΜΑΔΑ Δ΄ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ: ΕΙΡ.ΙΩ. Γ.Β. Σ.Κ. Θ.Ε.

ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΓΟΝΑΤΑΣ «ΑΝΟΙΞΗ» 1.Το ποίημα έχει επηρεαστεί από το κίνημα του υπερρεαλισμού και αυτό αποδεικνύεται μέσα από τις εξωπραγματικές εικόνες που δεν ακολουθούν τους κανόνες της λογικής. Πιο συγκεκριμένα, στην πρώτη στροφή στο δεύτερο στίχο εντοπίζεται η εικόνα «Πέρα οι λόφοι ...τσιγκέλι» ,στη δεύτερη στροφή στο δεύτερο στίχο έχουμε την εικόνα «Κόλλησα ... θρόισμα», καθώς και στην τρίτη στροφή στον πρώτο στίχο βρίσκεται η εικόνα «το’ νιωσα ... ψαριού».Μέσα από αυτές τις εικόνες γίνεται εμφανής η πρόθεση του ποιητή να υπερβεί την πραγματικότητα και να προσεγγίσει το όνειρο ενώ παράλληλα μετουσιώνει τις εσωτερικές του ενορμήσεις. Χαρακτηριστική είναι και η αντίθεση που παρατηρείται ανάμεσα στο 1 και 2 μισό τυ ποιήματος. Η εικόνας της Άνοιξης που αναδύεται στο τέλος του ποιήματος είναι υπερρεαλιστική. Ένα άλλο υπερρεαλιστικό στοιχείο είναι και η απουσία σημείων στίξης που όμως εδώ είναι υπαρκτά, γεγονός που δηλώνει πως ο υπερρεαλισμός δεν εκδηλώνεται πάντα και μόνο μέσω της απουσίας αυτών. Αντιθέτως, στο συγκεκριμένο ποίημα μπορεί τα σημεία στίξης να είναι υπαρκτά, από την άλλη όμως όλες οι χρησιμοποιηθείσες εικόνες που προσεγγίζουν τα όνειρο, αλλά και η απουσία στροφών που κάνουν το ποίημα να μοιάζει με πεζό, όλα αυτά υποδηλώνουν την επιθυμία του ποιητή να αποσπαστεί από τις ποιητικές δεσμεύσεις και να κάνει το ποίημα πιο ζωντανό, πιο αινιγματικό, που επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Πηγή φωτογραφίας: http://ifigeneiasiafaka.com/tag/%CF%80%CE%AC%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%BF-%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B1/

ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

ΟΜΑΔΑ Γ OMΑΔΑ Γ΄ Έκτωρ Κακναβάτος «Ώρα δειλινή» Ο υπερρεαλισμός παρατηρήθηκε στους ποιητές της μεταπολεμικής περιόδου όπως και ο συγγραφέας του συγκεκριμένου ποιήματος. Στο ποίημα παρατηρείται συσχέτιση αντικειμένων και ψυχικών καταστάσεων με συναισθήματα και ψυχικές καταστάσεις. Επίσης, οι εικόνες που βρίσκει κανείς στο συγκεκριμένο ποίημα τείνουν να προσεγγίζουν το όνειρο. Εκφραστικοί τρόποι και εικόνες • 2ος-3ος στίχος –εικόνα • 5ος στίχος-μεταφορά • 7ος στίχος- μεταφορά • 13ος στίχος-προσωποποίηση • 16ος στίχος-μεταφορά • 17ος στίχος-παρομοίωση • 18ος στίχος-μεταφορά Σημεία Στίξης: παρατηρούνται ελάχιστα στο ποίημα κάτι που πιθανότατα αντανακλά την ανάγκη του ποιητή να προσδώσει στο ποίημα απελευθέρωση από τη λογική και την πραγματικότητα. Παρατήρηση: πρώτη και δεύτερη εικόνα: αναδεικνύουν την ώρα δειλινή που αναφέρει το ποίημα. Η δεύτερη εικόνα αναδεικνύει, κατά κάποιο τρόπο,το υπερβατικό στοιχείο του ποιήματος. Πηγή φωτογραφιών: www.kolivas.de/archives/162065 http://earinosimeio.pblogs.gr

ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

Σε ένα τμήμα της Γ΄τάξης εφαρμόστηκε εισαγωγικό σενάριο με τίτλο "Ποίηση και υπερρεαλισμός". Οι μαθητές εργάστηκαν ομαδοσυνεργατικά και έγραψαν τις απαντήσεις τους, οι οποίες και παρουσιάζονται παρακάτω: ΟΜΑΔΑ Β ΟΜΑΔΑ: B.Δ, ΑΛ. Γ., ΑΘ.ΑΡ., Π.Κ. Β΄ΟΜΑΔΑ ΠΟΙΗΜΑ: <<Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ>> • Στο ποίημα παρατηρούμε μία τάση προς αποφυγή από την πραγματικότητα και επιρροές από τον υπερρεαλισμό, καθώς απουσιάζουν τα σημεία στίξης. Το νόημα σε πολλούς στίχους ολοκληρώνεται συνεχίζοντας στον αμέσως επόμενο. Έτσι έχουμε το φαινόμενο του διασκελισμού. Στο ποίημα απαντώνται ακόμα και πολλές εικόνες αν και πιο σωστά το ίδιο το ποίημα αποτελεί μία εικόνα από μόνο του. Στην πρώτη στροφή παρατηρείται μία μεταφορά στ.3-4, καθώς και μία οπτικοακουστική εικόνα. Στην δεύτερη στροφή εκτυλίσσονται τα γεγονότα μέσα από κινητικές και οπτικές εικόνες. Και εδώ έχουμε μεταφορές και ο συνολικός λόγος του ποιήματος παρουσιάζεται κομματιαστός δηλαδή με ασθματικό ύφος. Αυτό παρατηρείται από το γεγονός ότι το ποιητικό υποκείμενο σε άλλους στίχους μακρολογεί ενώ σε άλλους συμπυκνώνει το λόγο του. • Στην Τρίτη και τελευταία στροφή βλέπουμε την απαισιόδοξη στάση του δημιουργού καθώς ο ίδιος αναφέρει ότι <<δεν έχω γράψει ποιήματα και μόνο σταυρούς σε μνήματα καρφώνω>>. Το ποίημα φαίνεται επηρεασμένο από αρνητικά γεγονότα και κατά πάσα πιθανότητα από περιόδους πολέμου. Καταγράφονται εδώ επιπλέον και οπτικές εικόνες και μεταφορές, οι οποίες όμως έχουν έντονο το υπερβατικό στοιχείο. Η τελευταία στροφή αποτελεί ίσως και μία απολογία του ποιητή ,έμμεσα, το γιατί δηλαδή ο ίδιος δν έχει γράψει πολλά ποιήματα. Το ποίημα εξελίσσεται μέσα από περιγραφές με την αφήγηση των αρνητικών γεγονότων. Είναι αυτοαναφορικό μιλάει δηλαδή για την ποίηση. Ο ποιητής είναι ομοδιηγητικός καθώς συμμετέχει ενεργά στην εξέλιξη του έργου του και παράλληλα έχουμε εσωτερική εστίαση. Ωστόσο δεν είναι παντογνώστης αφού γνωρίζει τα γεγονότα αυτά που ο ίδιος βιώνει. Έτσι, ο λόγος, όπως προαναφέρθηκε, είναι κοφτός χωρίς σημεία στίξης. Αυτά τα στοιχεία σε συνδυασμό με την εικονοπλασία και τα σχήματα λόγου, καθιστούν το ποίημα υπερρεαλιστικό καθώς φανερώνεται μέσα από αυτά η προσπάθεια του ποιητή να ξεφύγει από την πραγματικότητα και το συνηθισμένο. Θέλει να κάνει πιο ζωντανά, πιο παραστατικά τα βιώματά του, τα συναισθήματά του και γι' αυτό επιλέγει τον υπερρεαλισμό. • Πηγή φωτογραφίας: http://poihsh-logotexnia.blogspot.gr/2012/06/blog-post_735.html Η παραπάνω φωτογραφία είναι υπερρεαλιστική, αφού κυριαρχεί τα ονειρικό και υπερβατική στοιχείο και απέχει από την πραγματικότητα και τη λογική.